بررسی میزان مشارکت ژن های دخیل در سرطان سلول های استرومای سینه بر اساس تجزیه و تحلیل نتایج ریزآرایه با استفاده از مدل ریاضی

سابقه و هدف: سرطان سینه شایعترین نوع سرطان و عمده ترین دلیل مرگ ناشی از سرطان در زنان سراسر دنیا است. تعیین عوامل مؤثر در این بیماری یکی از دغدغه های جامعه پزشکی امروز است. عوامل ژنتیکی یکی از مؤثرترین عوامل در بروز سرطان سینه هستند. برخی گزارشات پزشکی به طور انتزاعی به نقش برخی از ژن ها در این بیماری اشاره کرده اند. در این پژوهش با توجه به عدم وجود اطلاعات کافی و معتبر برای مدل سازی ریاضی درباره بیان ژن های شناخته شده در این نوع سرطان، اطلاعات مورد نیاز برای مدل سازی درباره تغییرات بیان ژنی از سایت ncbi جمع آوری گردید. مواد و روشها: این پژوهش به روش توصیفی روی مجموعه داده های بیان ژنی حاصل از تجزیه و تحلیل ریزآرایه مربوط به 5 فرد سالم و 28 بیمار مبتلا به سرطان سلول های استرومای سینه موجود در سایت ncbi صورت گرفت. مدل سازی بر روی بیان 22277 ژن مرتبط با این نوع سرطان صورت گرفت. در این مدل، هر ژن به عنوان یک بازیکن در بازی tu در نظر گرفته شد و سهم مشارکت هر یک از ژن ها در این نوع سرطان محاسبه گردید. سرانجام 200 ژن که سهم بیشتری داشتند انتخاب و رتبه بندی شدند. یافته ها: نتایج این پژوهش دال بر این هستند که بیش از 200 ژن سهم مشارکتی بالایی در بروز این نوع سرطان دارند، اما تغییر در بیان ژن های ddr1، slc23a2 و padi2 به ترتیب بالاترین سهم مشارکت در بروز سرطان در سلول های استرومای سینه را در مقایسه با دیگر ژن ها در این نوع سرطان دارا می باشند. نتیجه گیری: به نظر می رسد که تغییر در بیان تعدادی از ژن ها در این نوع سرطان به وقوع می پیوندد. در تأیید یافته ما، نقش تغییر در بیان ژن های ddr1 و padi2 در بروز این نوع سرطان به طور تجربی در پژوهشهای قبلی نشان داده شده است. اما این پژوهش از نظر رتبه بندی بیان ژن هایی که در سرطان سینه دچار تغییر می شوند، منحصر به فرد است. این رتبه بندی بیان ژنی دارای ارزش پشتیبانی بالایی در تصمیم گیری برای تشخیص و درمان سرطان است. تصمیم گیری نهایی در ارتباط با صحت طبقه بندی ما منوط به نتایج پژوهشهای تحلیلی در ارتباط با تعیین سهم ژن های دخیل در بروز سرطان سینه است.